- skrapa
- {{stl_39}}skrapa{{/stl_39}}{{stl_4}} [˅skrɑːpa]{{/stl_4}}{{stl_40}}{{/stl_40}}{{stl_11}}1.{{/stl_11}}{{stl_7}} (-n; -or) Schaber{{/stl_7}}{{stl_42}} m{{/stl_42}}{{stl_7}}, Kratzer{{/stl_7}}{{stl_42}} m{{/stl_42}}{{stl_7}}, Striegel{{/stl_7}}{{stl_42}} m{{/stl_42}}{{stl_7}}; Schramme{{/stl_7}}{{stl_42}} f{{/stl_42}}{{stl_7}};{{/stl_7}}{{stl_6}} fig{{/stl_6}}{{stl_7}} Rüffel{{/stl_7}}{{stl_8}} {{/stl_8}}{{stl_41}}m{{/stl_41}}{{stl_8}}, {{/stl_8}}{{stl_42}}umg{{/stl_42}}{{stl_7}} Anschnauzer{{/stl_7}}{{stl_42}} m{{/stl_42}}{{stl_40}}{{/stl_40}}{{stl_11}}2.{{/stl_11}}{{stl_7}} kratzen; schaben; scharren;{{/stl_7}}{{stl_40}}{{/stl_40}}{{stl_9}}skrapa 'av{{/stl_9}}{{stl_7}} abkratzen;{{/stl_7}}{{stl_40}}{{/stl_40}}{{stl_9}}skrapa i'hop{{/stl_9}}{{stl_7}} zusammenscharren, zusammenkratzen{{/stl_7}}
Svensk-tysk ordbok. 2014.